شهدای ترا
هر منطقه یا روستا را به مکان یا در زمان میتوان معرفی کرد. جغرافیا و تاریخ میتوانند معرف خوبی برای شناخت یک منطقه باشند. با معرفی جغرافیای طبیعی یک روستا مانند بیان منابع روزمینی و زیرزمینی، بناهای تاریخی، جاذبههای گردشگری آن و ... میتوان یک روستا را به مخاطبان و خوانندگان معرفی کرد. این شیوهای است مرسوم و متداول که به صورت کتابچه ها یا لوح های فشرده عمدتاً از سوی دستگاههای رسمی در اختیار مخاطبان قرار میگیرد. معرفی تاریخی یک روستا مانند تاریخچه شکل گیری و تغییر و تحولات تاریخی آن نیز شیوه متداول دیگری برای شناخت و شناساندن یک منطقه و روستا به مخاطبان میباشد. هم جغرافیا و هم تاریخ خواه در وجه معرفی تمدنی و خواه وجه معرفی فرهنگی یک مکان و منطقه، حول محور منابع انسانی با یکدیگر تلاقی پیدا میکنند. مفهوم جعرافیای انسانی و موضوع محوریت انسان ها در تاریخ گویای این نکته است. بنابراین معرفی یک روستا و منطقه با معرفی انسان ها و شخصیت های برجسته آن میتواند معرفی مهم و قابل توجه -اگرچه نه جامع ـ آن منطقه باشد.[1]
انسانهای برجسته نیز در گروههای صنفی مختلف مانند علما، دانشمندان، هنرمندان، صنعتگران و ... یا گروههای فرهنگی متفاوت مانند مصلحان، نیکوکاران، فداکاران و ... قابل معرفی هستند. به علت و دلیل مختلف، هر نویسندهای میتواند جغرافیا یا تاریخ و یا انسان را در معرفی یک منطقه به مخاطبان برگزیند. فقدان یا در دسترس نبودن منابع و یا اشتیاق، علاقه و دلبستگی به موضوع یا پدیده میتواند منشأ این گزینش باشد. این نوشته نیز از این قاعده مستثنی نیست و میخواهد به علل و دلایل مختلف به معرفی روستای ترا به عنوان یکی از روستاهای بخش بزرگ لاریجان در انتهای شمال شرقی دهستان امیری ـ به عنوان یکی از دهستان های 4 گانه این بخش-بپردازد. این معرفی با اشاره پیش گفته متکی بر وجهه ی فرهنگی و نه تمدنی با معرفی انسان های برجسته در گروه فرهنگی و نه صنفی خواهد بود.
در گروه فرهنگی مصلح اجتماعی، نیکوکار، فداکار به معنای اخص، هر سه نیاز به فداکاری به معنای اعم دارند. هم مصلح و هم شخص نیکوکار و هم شخص فدارکار در معنای کلی باید از خود بگذرند و فداکاری کنند تا بتوانند مصلح، نیکوکار و فداکار (به معنای اخص) باشند. اما میزان و کیفیت این فداکاری متفاوت خواهد بود. عموماً یک مصلح با از دست دادن موقعیت و جایگاه- کنونی- اجتماعی، نیکوکار با از دست دادن منابع مالی و فداکار ( به معنای اخص) تا مرز از دست دادن جان خویش، تاریخ یک منطقه را رقم میزنند. در این میان اما از جان گذشتگان در تاریخ و شهدا در تاریخ انقلاب اسلامی جایگاه ویژهای دارند. این نوشتار میخواهد روستای ترا را از منظر شهدای والا مقام و عرشی این روستا به مخاطبان معرفی کند.
معرفی شهدا از نگاهی است که راقم این سطور در خلال زندگی در این روستا و در حشر و نشری که با این شهدای عزیز داشته و در فضایی که در دوران دفاع مقدس با آنان تنفس کرده است، به دست آمده است. بنابراین، به صورت بیوگرافیک نخواهد بود و بیشتر حالت دلنوشته به خود گرفته است.
روستای ترا شاید در میان روستاهای لاریجان، و بلکه بسیاری از روستاهای استان مازندران و کشور، جزء معدود روستاهایی باشد که به نسبت میزان جمعیت خود شهدا و جانبازان زیادی را تقدیم انقلاب و نظام جمهوری اسلامی ایران کرده است. 8 شهید در میان حدود 50 خانوار جمعیت. در سال 89 نیز پرسابقهترین رزمنده این روستا به لحاظ کثرت حضور (آغاز و مدت حضور در جبهه) و به لحاظ کیفیت حضور (فرماندهی اطلاعات مهندسی قرارگاه خاتم الانبیاءص) و هم به لحاظ میزان آسیب دیدگی در جنگ به خیل شهدا پیوست. دوستان و همرزمان او در قرارگاه خاتم الانبیاء بعد از ارتحال از ایشان به عنوان شهید یاد میکنند. نویسنده از هشت شهید عزیز روستای ترا و یک جانباز به خیل شهدا پیوسته یاد میکند. امید است که ادای دینی شود و خاطر خوانندگان را مفید افتد. انشاءالله تعالی
